zaterdag 5 oktober 2013

oproepje: wanneer stop je - of niet?



een tijdje geleden blogde ik al een keer
over de vraag: hoeveel?

het bleek een onderwerp te zijn
waar veel mensen over nadenken
en hun mening over gaven
(kijk maar eens naar de reacties)

ik ben gevraagd door het leuke blad jente
om hier een artikel over te schrijven

over de vraag:
wanneer stop je met kinderen krijgen?

dat klinkt natuurlijk nogal bot
voor zo'n teer onderwerp

toch heeft bijna elke ouder ermee te maken:
als je de liefde bedrijft,
weet je dat je zwanger kúnt raken...

wie wil haar / zijn gedachten met ons delen?
en met jente?


ik ben benieuwd naar reacties, natuurlijk ook om in het artikel te gebruiken!
hieronder mag...
laat dan even weten of ik je reactie (evt onder andere naam) kan gebruiken

je mag me ook mailen op jannekeniemeijer[at]hotmail.com
dat is haast nog makkelijker;
dan kan ik je terugmailen als ik je antwoord zou willen gebruiken.

ik ben ook op zoek naar iemand die zegt:
we hebben kinderen van God gekregen
maar eigenlijk hadden we misschien beter eerder kunnen stoppen...

natuurlijk is dat een erg moeilijk onderwerp
en ik kan me maar zo voorstellen dat je dat niet onder deze blog neerpent
wil je me wel mailen?
dan kan ik het misschien (anoniem) gebruiken?

let wel:
zo'n artikel is niet bedoeld om eens lekker tegen heilige huisjes te schoppen
helemaal niet!

ik wil het graag schrijven
omdat ik merk dat veel mensen om me heen ermee bezig zijn
en omdat het toch nog een soort taboe is...
en omdat het niet iedereen lukt om het daar samen op een goede manier over te hebben
dát zou ik met een artikel willen bereiken: hulp in het gesprek hierover

dank voor je meedenken en -schrijven!


2 opmerkingen:

  1. Vijf mooie kinderen gekregen en ik dacht na de laatste (9 jaar geleden): Ja, ik vind het mooi zo, maar toen gingen vriendinnen om me heen na jaren nog voor een 5e, 6e en ja, toen ging het bij mij ook een beetje "mis". Ik kreeg compleet de kriebels voor nog een kleintje maar mijn man zag het absoluut niet meer zitten, ik heb daar een paar jaar bij tijden echt verdriet van gehad en toen kreeg zelfs ons huwelijk er een dip(je) van, toen heb ik me er bij neer kunnen leggen en nu kan ik zelfs eerlijk zeggen dat mijn man de verstandigste was, ik kan het maar net aan nu ze allemaal puberen en met 2 ADHD''s en behoorlijke problemen op leergebied met 4 kinderen zitten mijn man en ik wel een beetje tegen onze taks aan. Dus eigenlijk weten we en geloven we dat we geen kind teveel hebben gekregen en was een (evt. ongeplande) 6e uiteindelijk ook welkom geweest, ik/wij hebben toch best veel moeite met de opvoeding en zijn ook best blij dat we toch zelf er min of meer voor hebben kunnen kiezen dat er niet meer kinderen zijn gekomen. Al geloof ik heilig dat God boven alles staat! Gr. Marloes.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We hebben drie mooie kinderen gekregen maar ik zelf had graag een vierde gehad, na dat de jongste een kindertumor had gehad was de drang heel erg, nog een keer een gezond kind. Maar man was daar niet voor stel je voor weer een kind met de foute gene

    Nu zijn we heel gelukkig met onze drie kinderen en voor geen goud willen missen

    Julia

    julia.v.lievenoogen@gmail.com

    BeantwoordenVerwijderen